“Sonder Jesus Christus sou die wêreld nie bestaan nie, omdat dit of vernietig of met die hel vergelykbaar sou moes wees” – hierdie woord van die franse filosoof Blaise Pascal is nie net van toepassing op die wêreld in sy geheel nie, maar ook op ons heel persoonlike lewe en ook op ons kerklik-liturgiese lewe.

Paasfees is die fees van feeste, die hoogtepunt en fokus van die hele kerkjaar. Wat ons van Advent tot vandag gedurende die Lydenstyd vier, dui heen op Paasfees, en wat ons in die weke na Paasfees gaan vier, berus op die wonderlike boodskap van die opstanding van die Here en kry betekenis en krag daaruit.

Die opstanding van die Seun van God is die voltooiing en die doel van sy menswording en sy lyding. Paulus openbaar die belangrikheid van hierdie gebeurtenis wanneer hy aan die Korintiërs skryf: “As Christus nie opgewek is nie, is ons verkondiging sinloos, en ook julle geloof sinloos. Boonop word ons as valse getuies vir God bevind, omdat ons teen God getuig het dat Hy Christus opgewek het – wat Hy dan nie opgewek het nie… En as Christus nie opgewek is nie, is julle geloof vergeefs, en is julle steeds in julle sondes. Dan is ook diegene wat in Christus ontslaap het, verlore. Indien ons hoop slegs vir hierdie lewe op Christus gevestig is, is ons die bejammerenswaardigste van alle mense.” 1 Korintiers 15:14-19

Die Seun van God het opgestaan uit die dood om ons die lewe te gee — die volmaakte, ewige lewe wat Hy deur sy dood en opstanding verwerf het. Daarom is paasfees so ’n groot en belangrike fees in ons geloofslewe. Vandaar die menigte van “Hallelujas” wat ons op Paasfees en op die dae daarna sing. In Jesus Christus is die mensdom, is ons almal opgewek uit die dood van sonde en skuld en kom ons in besit van die onsterflike, ewige lewe. In die nuwe lewe wat Paasfees ons gee, het ons reeds die ewige lewe, die blywende, nimmereindigende hemelse lewe. Die liturgie van die Paasweek onderstreep telkens weer die feit en die geloof dat ons die werklikheid van die ewige lewe, van hemelse heerlikheid, in die tydelike Paasfeesviering ontmoet. Christus sê: “Ek leef en julle sal leef.” (Johannes 14:19).

Op Paasfees vier ons dus nie net Christus se oorwinning oor die dood nie, maar sy gawe aan ons, sy geskenk aan elkeen van ons persoonlik. Die vreugde van Paasfees vind sy natuurlike uitdrukking in die vreugdevolle maal van die Nagmaal. Die Heilige Nagmaal is die voeding van nuwe lewe. Daarin kom die seëvierende Christus persoonlik na elkeen van ons en geen vir ons sy liggaam, wat Hy vir ons oorgegee het in die dood, en sy bloed, wat Hy vir ons vergiet het tot vergifnis van sonde. Christus gee homself. Kan ons dus Paasfees vier sonder Christus, sonder sy Heilige Woord, sonder sy Heilige Nagmaal? Paasfees – sonder Christus? Onmoontlik!

Sonder Jesus Christus sou Paasfees nie bestaan nie, omdat dit…

Wat is Paasfees sonder Christus? Waarmee sou ons dit kon vergelyk?

Mag die Here Hom oor ons ontferm en ons in hierdie jaar weer werklik Paasfees laat vier – in sy geheel!

Julle Pastor,

Kurt Böhmer